Blogia
Viure és un plaer (o no)

Gente nueva

Creo que no lo he comentado, pero Josep nació el lunes pasado. Es increible como de repente todo nuestro entorno se ha llenado de vida. Primero E., luego B., ahora I., M. si no se adelanta el tema lo tendrá el miércoles, N. está embarazada, la mujer de R. cumple el mes que viene,... por dios, y M. y P. que ya tienen 2 meses. Es algo increible. Con mi obsesión por las señales, y mi tendencia a interpretar las cosas como a mi me da la gana, parece como si la vida me estuviera diciendo que sólo podré disfrutar de peques ajenos. Pero es mi habitual optimismo, tengo 30 años y mucho tiempo por delante para ser madre, sea biológicamente o no. Aunque si tengo que ser realista, nuestra economía no creo que nos permita adoptar. Es lo de siempre, nada puede ser cuando a uno le da la gana, o al menos eso pasa con lo realmente importante. Las razones de aplazarlo ahora son por lo de mi V. Pero está claro que después de eso habrá otra razón, y otra,... y cuando finalmente me decida entonces la naturaleza será la que decidirá por mí cuando. Tal como ha de ser, la vida se abre camino.

5 comentarios

Patri -

Quin gust llegir-te Sergi. Espero que et vagi tot bé, a vore si ens parlem pronte, em fa falta una mica de la teva vitalitat. Una abraçada.

Sergi -

Hola guapa!
Ja veig que al teu voltant estan els camps fèrtils. Jo també tinc un nebodet nou, de fet es el primer, i la veritat es que fa molta il·lusió. L'altre dia ho parlava al llit en un colega, que qui sap si podria ser el "colega", i si podriem formar una família junts. No tinc ni idea del que depara la vida, però coincideixo amb l'esperit de la teva web amb que l'important es com es t'ho emprens, i si ho pots compartir millor. B7!
Sergi

Patri -

pues luego me di cuenta que me dejá a M., pero la verdad es que pensé que ya sería demasiado. EL CLERO ESTA HACIENDO ESTAGOS

Paco -

si me llegas a poner otra inicial más me da un desprendimiento de retina!!! jajajaja!

slump -

Efectivamente Nayu, nadie nunca dijo que la vida es facil en cambio ya sabes la tan oida expresión de "ley de vida". Esta clarisimo que la economia tiene mucho que ver a la hora de tomar una decisión de este calibre, pero el nivel de vida es como un ascensor que está en el primer piso y subiendo. Por otra parte y precisamente porque cuando no es por esto es por aquello hay que ser fuerte y dar un paso adelante. No te obsesiones, todos sabemos que tener un hijo conlleva unas responsabilidades y unos gastos, pero con fuerza de voluntad todo se lleva, se acaba recortando gastos de donde no se cree poder recortar y tenemos la gran suerte que quizás en ocasiones la vida nos ha demostrado que donde uno no puede llegar, llega el entorno. Sabes perfectamente que hay ciertas personas que estamos esperando impacientemente que tu y I. nos hagais tios, ya sea de sangre o adoptivos, creo que estais en la mejor edad para vivir esta nueva experiencia, no lo retraseis mucho no sea que se os pase el arroz o a nosotros nos coja un ataque de impaciencia. Para prueba un boton, a tu reflexión de tu log me remito.